Tuan Yang Dipertua, Saya bangun untuk melaporkan kepada Dewan yang mulia ini mengenai beberapa tindakan yang telah diambil oleh pihak Polis dalam sehari dua ini.

Tuan Yang Dipertua,

2. Sepertimana yang kita semua maklum, negara kita mempunyai penduduk berbilang kaum yang juga menganuti agama-agama yang berlainan. Justeru itu bukan sahaja perpaduan sukar dicapai, tetapi keretakan, pecah-belah dan ketegangan mudah berlaku di antara kaum kerana sensitiviti isu kaum, isu agama dan isu kebudayaan.

3. Semenjak 1981 Kerajaan telah cuba mengelak daripada mengawal terlalu ketat kegiatan dan gerak-geri rakyat yang mungkin boleh menyebabkan berlakunya ketegangan antara kaum dan antara agama. Pihak Kerajaan telah membebaskan kebanyakan daripada mereka yang berada dalam tahanan sebelum tahun 1981. Kerajaan telah meluluskan lebih banyak permohonan mencetak akhbar dan majalah. Kerajaan telah membenarkan laporan dan rencana, yang dahulu ditakrif sebagai hasutan, disiarkan dalam akhbar-akhbar dan majalah-majalah. Kegiatan kebudayaan yang dahulu ditegah atau dihadkan, telah diberi kelonggaran. Perhimpunan, seminar, dailog dan juga rally yang dahulu dianggap sebagai menghasut, tidak diambil tindakan oleh Kerajaan. Badan-badan politik, sosial dan professional bebas membuat bermacam-macam tohmahan dan tuduhan melulu yang bercorak perkauman terhadap Kerajaan.

4. Kerajaan percaya bahawa rakyat Malaysia, terutama pemimpin-pemimpinnya, sudah dewasa dan tahu membendung diri sendiri tanpa kawalan oleh Kerajaan. Kerajaan percaya mereka ini sedar bahawa ketenteraman dan kestabilan negara kita perlu dipelihara dengan rapi. Kerajaan percaya bahawa mereka sedar bahawa pembangunan Malaysia dan kesejahteraan rakyatnya bergantung kepada ketenteraman dan kestabilan. Kerajaan juga berpendapat bahawa rakyat tidak akan dipengaruhi oleh kegiatan dan tohmahan orang-orang yang tidak bertanggungjawab ini.

Tuan Yang Dipertua,

5. Kita semua masih ingat peristiwa 13 Mei 1969. Tentulah tidak ada di antara kita yang suka mencetuskan rusuhan berdarah seperti itu sekali lagi. Oleh itu, sikap tidak bertanggungjawab dan kegiatan menjolok isu-isu yang sensitif sepatutnya tidak berlaku.

6. Walau bagaimanapun, pihak Polis yang sepanjang masa memerhati dan meneliti perkembangan politik dan lain-lain gerak-geri rakyat, mendapati bahawa ada pihak-pihak tertentu yang tidak menghargai sikap Kerajaan. Mereka sebaliknya menggunakan peluang daripada pendirian Kerajaan ini untuk memperalatkan isu-isu sensitif untuk kepentingan mereka dan dalang-dalang mereka. Mereka tidak memperdulikan kesan buruk akibat daripada sikap tidak bertanggungjawab itu.

Tuan Yang Dipertua,

7. Pihak Polis mendapati bahawa beberapa tokoh dan pemimpin parti pembangkang dan kumpulan-kumpulan yang sebulu dengan mereka telah dengan sengaja membesar-besarkan isu yang ada kaitan dengan kaum.

8. Pihak DAP khususnya, terlalu memainkan isu-isu perkauman Cina dan India secara terbuka. Mereka memberi gambaran bahawa Kerajaan menindas kaum-kaum ini. Mereka mengadakan rapat-rapat umum, mesyuarat awam, rally, demonstrasi dan lain-lain kegiatan untuk membakar hati orang-orang Cina dan India terhadap Kerajaan dan terhadap orang-orang Melayu.

Tuan Yang Dipertua,

9. Pihak Polis mendapati bahawa pemimpim-pemimpin parti DAP amat gemar menggunakan isu-isu yang berbau perkauman untuk mendapat sokongan bagi parti mereka. Mereka bukan sahaja berlagak sebagai juara kaum Cina dan India, tetapi juga sengaja mencabar parti-parti kaum Cina dan India dalam Kerajaan kerana kononnya tidak memperjuangkan kepentingan kaum-kaum mereka. Dengan ini maka parti kaum Cina dan India dalam Kerajaan pun melenting dan cuba pula untuk melebihi parti DAP dalam ketebalan perkauman mereka.

10. Usaha menjadi jaguh ini meningkat apabila DAP dapat mengalahkan beberapa calon parti Cina dalam Barisan Nasional dalam Pilihanraya 1986. DAP sengaja mengejek parti Cina dalam Barisan Nasional sebagai 'running dogs' parti UMNO. Dengan ini maka semakin bertambahlah usaha parti Cina dan India dalam Barisan Nasional untuk membuktikan bahawa mereka juga kuat dari segi perkauman, bahkan lebih kuat lagi daripada DAP dan pemimpin-pemimpinnya.

11. Berbagai isu dijadikan asas ujian tentang siapa lebih kuat perkaumannya. Beberapa daripada isu-isu ini amat sensitif termasuk soal tarian singa, soal koperasi, soal papantanda dan iklan, soal Bahasa Cina, soal Bukit Cina, soal pakaian, soal ikrar murid sekolah, soal mata pelajaran elektif di Universiti Malaya, KBSR, soal Pribumi/Bumiputera dan akhir-akhir ini soal guru sekolah Cina. Satu perbuatan yang amat bahaya ialah penggunaan kuil untuk mesyuarat perkauman.

12. Dalam ucapan-ucapan yang dibuat sewaktu membincang isu-isu ini, banyak kata-kata kesat yang boleh ditakrif sebagai hasutan, disuarakan dengan lantang.

13. Reaksi daripada orang Melayu juga meningkat kerana sebab-sebab yang tersebut sehingga ke peringkat yang melampaui batas.

14. Semua ini dilaporkan oleh akhbar-akhbar dan majalah-majalah dan media massa ini juga semakin berani melapor dan membuat rencana-rencana yang membakar hati kaum-kaum yang terlibat. Beberapa akhbar dan majalah sengaja menokok-tambah hasutan-hasutan ini untuk memperluaskannya kepada seluruh rakyat.

15. Di masa yang sama pihak yang pro-komunis tidak berdiam diri. Mereka memang menangguk di air yang keruh ini. Mereka menghasut melalui badan-badan sah dan tidak sah. Ada bukti yang menunjukkan bahawa mereka mendapat ilham dan sokongan moral dan material dari pihak-pihak luar negeri yang tidak ingin melihat negara kita tenteram dan maju.

Tuan Yang Dipertua,

16. Selain daripada perkauman, perkara yang merenggangkan jarak perhubungan antara kaum adalah agama yang berlainan. Sepatutnya soal berlainan agama boleh diatasi. Malangnya kerana kepentingan politik dan fanatik agama, jarak perpisahan antara penganut agama-agama yang berbeza telah menjadi lebih jauh disebabkan oleh kegiatan pihak-pihak tertentu.

17. Beberapa pemimpin parti PAS telah cuba bukan sahaja memecahbelahkan orang Islam sesama Islam, tetapi juga menghasut orang Islam supaya benci dan marah kepada orang Kristian dengan dakwaan-dakwaan yang tidak berasas.

18. Soal orang Islam diKristiankan telah sengaja di besar-besarkan oleh beberapa orang untuk mengambil kesempatan daripada suasana syak-wasangka di kalangan orang-orang Islam terhadap kegiatan orang-orang Kristian. Sudah ada tanda-tanda bahawa hasutan daripada orang-orang tertentu ini telah menolong meningkatkan lagi ketegangan antara penduduk di Malaysia.

Tuan Yang Dipertua,

19. Semenjak zaman British memerintah lagi, segala kegiatan pendakwah Kristian mengembangkan agama Kristian di kalangan orang-orang Islam adalah dilarang. Pihak British menghormati perjanjian dengan Raja-Raja Melayu berkenaan dengan sekatan terhadap pendakwah Kristian ini.

20. Dalam Perlembagaan Malaysia yang merdeka, terdapat peruntukan undang-undang yang menegah perkembangan agama-agama lain di kalangan orang-orang Islam. Kita percaya bahawa gereja-gereja Kristian dan pendakwah mereka sedar akan larangan ini dan tidak akan membuat sesuatu yang mereka tahu akan menyebabkan ketenteraman negara tergugat.

21. Umumnya pihak gereja-gereja Kristian berhati-hati dalam perkara ini dan tidak cuba berdakwah di kalangan orang Islam. Malangnya, ada sebuah gereja yang telah cuba berbuat demikian. Mereka tidak begitu berjaya. Hanya beberapa orang sahaja yang dilahir sebagai orang Islam yang terpengaruh dengan mereka. Beberapa orang daripada mereka ini mempunyai masalah peribadi atau mencari kesempatan. Siasatan menunjukkan bahawa jumlah mereka tidak pun sampai 50 orang dan mereka ini pun belum menerima sepenuhnya agama Kristian.

22. Namun demikian kegiatan gereja ini diketahui oleh beberapa orang Islam yang kemudian menghebohkan cerita kononnya beribu-ribu orang Islam telah diKristiankan. Akibat daripada cerita-cerita yang sengaja dibesar-besarkan ini, iklim perhubungan kaum menjadi lebih tegang.

Tuan Yang DiPertua,

23. Akibat daripada semua pergolakan ini keadaan di negara kita telah menjadi amat tegang sekarang. Pihak Polis yang bertanggungjawab terhadap ketenteraman dan kestabilan negara berpendapat bahawa kita sudah sampai kepada tahap yang merbahaya bagi negara.

24. Polis berpendapat, dan saya bersetuju dengan pendapat mereka, bahawa Kerajaan tidak boleh menunggu sehingga rusuhan tercetus sebelum bertindak. Langkah-langkah mencegah kejadian rusuhan perlu diambil sekarang juga untuk menyelamatkan negara daripada bahaya dan bencana yang mungkin dihadapinya.

Tuan Yang Dipertua,

25. Kita telah merdeka lebih daripada 30 tahun. Di waktu kita mula bekerjasama di antara kaum untuk mencapai kemerdekaan, kita telah bersetuju dengan beberapa perkara yang menjadi asas kemerdekaan dan Perlembagaan negara kita.

26. Kita semua telah mengiktiraf keistimewaan kedudukan bumiputera dan hak kerakyatan bagi bukan Melayu, termasuk kaum Cina dan India, yang layak dan memilih untuk menjadi warganegara Malaysia.

27. Kita telah mengakui bahawa agama Islam adalah agama rasmi Malaysia tetapi agama-agama lain boleh diamalkan dengan bebas.

28. Kita telah bersetuju bahawa Bahasa Kebangsaan ialah Bahasa Melayu tetapi kaum-kaum yang lain berhak menggunakan bahasa-bahasa mereka.

29. Persetujuan ini mestilah dihormati oleh semua pihak. Perkara-perkara ini tidak boleh disoal oleh sesiapa. Jika ada mana-mana pihak menyoal hak sesuatu kaum, maka kaum itu akan menyoal balik hak kaum yang mencabarnya. Maka akan meningkatlah soal-menyoal, caci-mencaci dan cabar-mencabar. Dengan itu, keadaan menjadi keruh dan tegang dan kestabilan negara akan tergugat.

Tuan Yang DiPertua,

30. Negara tidak mampu mengalami rusuhan kaum. Negara kita mengalami kemelesetan ekonomi dan ramai daripada tenaga kerja kita menganggur. Jika kemelesetan ekonomi ditokok dengan keadaan politik yang tidak stabil dan rusuhan kaum pula berlaku, negara ini akan menjadi huru-hara. Rakyat akan hidup dalam ketakutan dan terus menderita. Pembangunan dan kemajuan negara dan rakyat akan terjejas. Peristiwa-peristiwa yang kita lihat di Asia Barat, Asia Selatan dan Ireland Utara akan menimpa kita.

31. Kerajaan bertanggungjawab terhadap keamanan dan kestabilan negara dan oleh itu bersetuju di atas tindakan yang diambil oleh pihak Polis.

32. Memandangkan bahawa keadaan dalam negeri adalah tegang dan untuk menjayakan tindakan Polis, saya sebagai Menteri Dalam Negeri telah mengambil keputusan untuk melarang sebarang perhimpunan atau rally di seluruh Malaysia. Larangan ini juga bermakna perhimpunan raksaksa UMNO pada 1 November ini dibatalkan.

33. Semua perhimpunan awam atau rally, sama ada di dalam bangunan-bangunan atau di luar, adalah dibatalkan, termasuk yang telah mendapat kebenaran terlebih awal dahulu.

Tuan Yang DiPertua,

34. Akhir kata, saya menyeru kepada rakyat sekelian serta semua pihak untuk memberi kerjasama penuh kepada Kerajaan dalam usaha-usahanya untuk menjamin perpaduan dan persefahaman. Kerajaan tidak akan teragak-agak mengambil tindakan tegas ke atas mereka yang cuba menimbulkan huru-hara atau menghalang Kerajaan dalam menjalankan kewajipannya untuk menjaminkan kestabilan dan ketenteraman negara demi kesejahteraan semua rakyat.